gum

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

gum

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

I [f. rYo. — gʻoyib, pinhon| Daryo yoki koʻlning chuqur joyi; chuqur. ◆ Amudaryo gum ekan, Tevaraklari qum ekan. "Qoʻshiqlar" . ◆ Nusratbek darhol ulardan koʻzini olib qochdi-da, suv olgani enkaydi, bolaligida teng-qurlari bilan daryoga choʻmilgani borishganini esladi. Chuqurroq joyni topib yoki qumni surib — gum qilib choʻmilishardi. S. Nurov, „Narvoy“ .

Gum boʻlmoq Yoʻqolmoq, daf boʻlmoq. Gum qilmoq 1) oʻgʻirlab, bildirmay yoʻq qilmoq. ◆ Mulla Obid iigitlariga, Abdujalil boyning axtaxonasida boqib qoʻygan bir juft tulporlarini gum qilishni buyuradi. A. Qodiriy, „Obid ketmon; 2) yoʻq qilmoq, daf qilmoq; 3) oʻldirib, hech kimga bildirmay yoʻq qilmoq“ . [ ◆ Sultonbek Turgʻunga:[ Qoʻlingdagi qogʻozda nomlari koʻrsatilgan besh kishini top, gum qil. K. Yashin, „Pyesalar“ .

Antonimlari

ГУМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

gum I:
◆ ~ boʻlmoq исчезать, скрываться; сгинуть; ◆ ~ qilmoq 1) сбывать или присваивать незаметно; 2) тайно убить, зарезать и замести следы.

gum II
обл. яма (на дне чего-л.); омут.