harb

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

harb

Etimologiyasi

a. حَرْب — urush, jang

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

esk. kt.

Urush, jang. ◆ Jahon koʻz tutdi bu qudrat-li harbga, Gʻalaba bilan biz borardik Gʻarb-ga. Uygun . ◆ Harb ilmida hamma yoʻl bekil-ganda, jangchi uchun oʻlimdan boshqa chora qolmagandagina, oʻzini-oʻzi halok qiladi, deyiladi. S. Ahmad, „Hukm“ .

Harb olishmoq Biri ikkinchisiga hamla qilmoq, olishmoq; tortishmoq. \Nabijon\ Xoʻrillatib, serqatiq mastavani ichishga tutindi. Lekin mastava ichayaptimi, zahar ichayaptimi — ◆ farq qilmas, xayolida hamon oʻsha rais bilan harb olishar edi. F. Nas-riddinov, „Ota oʻgʻli“ .

Antonimlari

ҲАРБ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

harb
уст. война; сражение, битва; ◆ maydoni ~ поле сражения, поле битвы, поле боя, поле брани.