Oʻzbekcha (uz)
tahrirlash

Morfologik va sintaktik xususiyatlari tahrirlash

har-biy

Aytilishi tahrirlash

Etimologiyasi tahrirlash

a. حَرْبِيّ — urushga, qoʻshin, armiyaga oid

Maʼnoviy xususiyatlari tahrirlash

Maʼnosi tahrirlash

1 Urushga aloqador; urush, jang ishlari bilan bogʻlangan. ◆ Xarbiy asir. XaR~ biy sir. Xarbiy holat. Xarbiy texnika, shsh Normat frontda ekanini, bu yerda chanqoq vodiylarga suv beruvchi, nur beruvchi kanal emas, balki harbiy istehkomlar kovlanib, yov yoʻliga gʻov tiklanayotganini sezdi. I. Rahim, „Chin muhabbat“ .

2 Armiyaga, harbiy xizmatga oid. ◆ Xarbiy vrach. Harbiy intizom. Xarbiy ish. Xar-biy xizmat. Xarbiy kiyim. Xarbiy qism. sht

Yoʻlda harbiy yuk va askar ortgan mashi-nalarning keti qariyb uzilmas edi. Oybek, Quyosh qoraymas. ◆ U yerda bir toʻp protivogaz taqqan yigitlar harbiy mashq uchun saflanmoqda edi. P. Qodirov, „Uch ildiz“ . ◆ Xonaga harbiy meditsina formasidagi.. ofitser kirdi. Oʻ. Umarbekov, „Yoz yomgʻiri“ .

3 Armiyadagi, harbiy ishdagi kishi, harbiy xizmatchi. ◆ Hech kim harbiylarga xos chaqqonlik bilan javob bermadi. Shuxrat, „Shinelli yillar“ . ◆ U olimu shoirlardan koʻ-ra harbiylarni izzat qilardi. Mirmuhsin, „Meʼmor“ .

4 ot, s.t. Harbiy xizmat; armiya. ◆ Oʻgʻlim harbiyda.. u ketdi-yu, ikki kundan keyin nemislar keldi. I. Rahim, „Chin muhabbat“ . Xarbiyga chaqirilguncha Toshkentning yirik zavodlaridan birida smena injeneri boʻ-lib ishlagan. Shuhrat, Shinelli yillar.

Sinonimlari tahrirlash

Antonimlari tahrirlash

ҲАРБИЙ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari tahrirlash

Ot tahrirlash

harbiy (koʻplik harbiylar)

Tillarda tahrirlash

Ruscha ru

harbiy
военный, воинский; ◆ ~lar военные, военнослужащие; ◆ ~ asir военнопленный; ◆ ~ burch воинский долг; ◆ ~ komissarlik военный комиссариат; ◆ ~ majburiyat воинская обязанность; воинская повинность; ◆ ~ xizmat военная служба; ◆ ~ xizmatchi военнослужащий; ◆ ~ qismlar воинские части; ◆ ~ holat военное положение.