haromzoda

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ha-rom-zo-da

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[a. + f. — harom-

dan, nikohsiz tugʻilgan] 1 ayn. haromi. ◆ -Qoch, haromzoda! — deb Sultonga tahdid qilardi Boʻronbek. H. Gʻulom, Mashʼal. [Qutidorning] ◆ Koʻz oʻnglari qorongʻilanib, bir necha vaqt serraygancha qoldi. Yana "yaxshilikni bilmagan haromzoda!" deb qoʻydi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ . ◆ ..tuzingni ichib, tuzlugʻingga tupu-raman, degin.. Haromzodalarning yoʻliga tush-dingmi? Oybek, „Tanlangan asarlar“ .

2 koʻchma kam qoʻll. Oʻz jinsi, zotidan boʻlmagan; begona (narsalar haqida). ◆ Tosh-oynaning oldiga oʻtirib olib, moʻychinak bilan soqol-moʻylovining haromzoda tuklari-ni yuldi. Shuhrat, „Jannat qidirganlar“ . ◆ Baʼzi joylarni baland boʻyli gʻumaylar bosib, haligi "haromzoda"larni ham koʻrib boʻl-maydi. A. Qodiriy, „Obid ketmon“ .

Antonimlari

ҲАРОМЗОДА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

haromzoda
1 ублюдок, незаконнорожденный;
2 бран. жулик, плут; подлец; выродок.