Oʻzbekcha (uz)
tahrirlash

himo 1 tahrirlash

Morfologik va sintaktik xususiyatlari tahrirlash

hi-mo

Aytilishi tahrirlash

Etimologiyasi tahrirlash

Maʼnoviy xususiyatlari tahrirlash

Maʼnosi tahrirlash

kam qoʻll. Biror ish-harakatni bajarishda kimsaga beriladigan jismo-niy yordam; koʻmak. ◆ Tursunboy qanorni koʻta-rishib, mashinasining tumshugʻiga olishdi. Soʻngra himo bilan Alijonning orqasiga qoʻydi. H. Nuʼmon, „Fasllar“ . ◆ Seni mingan yigit kirar savashga. Avliyocha himo berding yoʻldoshga, Oʻn toʻrt safar duchor boʻlding Bektoshga, Shu arabning dodin bergan be-dovsan. "Xushkeldi" .

Sinonimlari tahrirlash

Antonimlari tahrirlash

himo II tahrirlash

Morfologik va sintaktik xususiyatlari tahrirlash

hi-mo

Aytilishi tahrirlash

Etimologiyasi tahrirlash

Maʼnoviy xususiyatlari tahrirlash

Maʼnosi tahrirlash

s. t. Imo. ◆ Manovi pakanagina odam bir himo bilan oʻzini hurmat va qadr-qiymatning eng baland pogʻonasiga koʻtarib qoʻyishiga imoni komil! A. DilMurod, „Fano dashtidagi qush“ .


Sinonimlari tahrirlash

Antonimlari tahrirlash

ҲИМО. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari tahrirlash