hiqildoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

hi-qil-doq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Nafas yoʻlining (burun boʻshligʻidan keyin) ikkinchi qismi; ovoz hosil qiluvchi aʼzo (kekirdakka havo oʻti-shini taʼminlaydi va unga qattiq, suyuq moddalar tushishiga toʻsqinlik qiladi).

2 Boʻyinning old qismi; boʻgʻiz, tomoq. Shu vaqt uning \Mutalning] qoʻltigʻi osti-dan uzatilgan qoʻl hiqildogʻidan ombir kabi siqib oldi. A. Qodiriy, Oʻtgan kunlar.

(Joni) hiqildogʻiga kelmoq (yoki yetmoq) q. jon 1. Bu "axborotchi" amaki Halimaning hiqildogʻiga kelgan. U pok-u boshqalar suyugʻ-oyoq, u bilimdon-u boshqalar nodon.. "Uzbekistan qoʻriqlari". U vaqtda mashina yaxshi, toza termas edi. Shermat akaning esa joni hiqildogʻiga kelar edi. A. Hayitme-tov, Shonli avlod. Nihoyat, sen aytgandek, jonim hiqildogʻimga yetdi-da, oʻgʻlingni.. yoʻldan qaytarib qolguvchi ham men oʻzim boʻldim.. A. Qodiriy, Oʻtgan kunlar.

Antonimlari

ҲИҚИЛДОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

• Inglizcha: trachea
• Turkcha: gırtlak

Ruscha _ru

hiqildoq
гортань, горло; joni hiqildogʻiga keldi перен. он сильно рассердился, он рассвирепел; hiqildogʻidan boʻgʻmoq прям. и перен. взять (схватить) за горло (кого-л.).