hoʻngir-hoʻngir

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

hoʻn-gir--hoʻn-gir

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

taql. s. q. hoʻng-hoʻng. ◆ Ustiga togʻ agʻdarilgan maxdum boshini yana quyiroqqa solib, hoʻngir-hoʻngir yigʻladi. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon“ . Qoʻy, yulduzim, qizim, oʻksima, Koʻz namlama, qoʻy hoʻngir-hoʻn-giringni. S. Joʻra.

Antonimlari

ҲЎНГИР-ҲЎНГИР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

hoʻngir-hoʻngir
звуподражание звукам, издаваемым при плаче:◆ ~ yigʻlamoq реветь, рыдать, плакать навзрыд.