hojatbaror
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
tahrirlashho-jat-ba-ror
Aytilishi
tahrirlashEtimologiyasi
tahrirlashHOJATBAROR Bu sifat 'ehtiyoj', 'zaruriyat' maʼnosini anglatadigan arabcha hojat otiga (АРС, 200) 'chiqar-' maʼnosini anglatadigan tojikcha barovardan feʼlining (ТжРС, 48) baror hozirgi zamon asosini (ТжРС, 49) qoʻshib hosil qilingan boʻlib, 'kimningdir hojatini chikaradigan' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, II, 703).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
arab. + fors. – kimsaning hojatini chiqaruvchi, ravo qiluvchi;
Maʼnoviy xususiyatlari
tahrirlashMaʼnosi
tahrirlashKishining hojatini chiqaruvchi. ◆ Qishloqning toʻyu maʼrakasi usiz oʻtmas, yor-doʻstlarning xizmatiga tayyor, jafokash, hojatbaror odam edi. H. Nazir, „Vasiyat.“ ◆ Iloyo, nazr qilgan qoʻyingiz pulsirotda hojatbaroringiz boʻlsin! A. Muqimov, „Qopqon.“
Sinonimlari
tahrirlashAntonimlari
tahrirlashҲОЖАТБАРОР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
tahrirlashRuscha ru
hojatbaror
уст. выручающий из беды, оказывающий помощь, вызволяющий; // благодетель.