hoziq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ho-ziq

Etimologiyasi

\a. J3U. — usta, mahoratli, mohir, bilimdon

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

esk. kt. Eng tajribali, mahoratli, mohir, oʻtkir. ◆ Hoziq hakim bo-shini ojizona chayqadi, xolos. Oybek, „Navoiy“ .

Tabibi (yoki hakimi) hoziq Eng tajribali, mohir, oʻtkir tabib. ◆ Podsho, devon maʼmuri boʻlgan marhum Abdulloning oʻgʻli Husayn tabibi hoziq boʻlibdi, degan xabar-ni eshitib, uni darhol huzuriga chorlatdi. M. Osim, „Ajdodlarimiz qissasi“ . ◆ Hoqon, yaralik koʻngillarning shifosi uchun siz hakimi hoziq boʻlishingiz kerak. Oybek, „Navoiy“ .

Antonimlari

ҲОЗИҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

hoziq
уст. искусный, опытный, знающий; // знаток; ◆ ~ hakim искусный (опытный) врач; ◆ hakimi ~ уст. ◆ = ~ hakim .