iftiro

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

if-ti-ro

Etimologiyasi

a. J_>iil — boʻhton, tuhmat; ran qilish

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

esk. kt. Boʻhton, tuhmat. ◆ [Gul-nor] Ota-onadan, atrofdagi koʻzlardan qoʻrqar edi.. har xil gʻiybat va iftirolar tarqalsa, odamlarning betiga qanday qaraydi? Oybek, „Qutlugʻ qon“ . ◆ ..bu haqda koʻp taʼnalar eshitgani uchun qozining kulgisi-ni oʻziga isnod va iftiro deb tushungan edi. M. Ismoiliy, „Fargʻonat“ . o. ◆ ..ul haromzoda.. faqir birla padarning shaʼnlarimizga boʻhton va iftirolarni toʻqub.. A. Qodiriy, „Kichik asarlar“ .

Antonimlari

ИФТИРО. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

iftiro
уст. книжн. клевета.