ihramoq
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
tahrirlashih-ra-moq
Aytilishi
tahrirlashEtimologiyasi
tahrirlashMaʼnoviy xususiyatlari
tahrirlashMaʼnosi
tahrirlashOgʻriq, alam ifodalovchi ovoz chiqarmoq. ◆ Ikki yigit oʻq yedi shekilli, ihrab quladi. H. Gʻulom, „Mashʼal“ ◆ Ihrab yotgan Shahob boshini chayqadi va qiynalib yutindi. L. Tojiyeva, „Mehrim sizga, odamlar“ ◆ Kuchala yegan kabi tirishib, buzogʻi teskari kelgan sigirdek toʻlgʻanadi va ihraydi. Abdulla Qodiriy, „Kichik asarlar“
Sinonimlari
tahrirlashAntonimlari
tahrirlashИҲРАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.