iloyim

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

i-lo-yim

Etimologiyasi

und. s., s. t. Iloyo, ilohim. ◆ Eshon koʻzlarini pirillatib, tasdiqladi: -Ha, ha, bor edi.. Keyin.. qochib ketdi. Koʻr boʻlsin, iloyim! P. Tursun, „Oʻqituvchi“ . Xo-lisxon:

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

◆ Iloyim, paranji qursin, meni shunday qora kunlarga soldi. Hamza, „Paranji sirlari“ . ◆ Ketgan yoring yoʻliqsin-da, iloyim. "Murodxon" .

Antonimlari

ИЛОЙИМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

iloyim
межд.
разг. дай боже!