imom

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

i-mom

Etimologiyasi

a. j*L"l — boshliq, rahbar; pesh-vo, namozda oldinda turuvchi

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Namozda ja-moatning oldida turib, namozni boshqaruvchi, ularni oʻziga iqtado etgiruvchi shaxs. ◆ Ia-moz shu yerda, mehmonxonada oʻqildi, Abdishukur imom boʻldi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .

2 Islom peshvolarining unvoni. ◆ Sizga kim aytdi, madrasadan chiqqanlarning ham-masi imom yoki qozi boʻladi deb. M. Ismoi-liy, „Fargʻona t“ .o.

3 Imom (erkaklar ismi).

Antonimlari

ИМОМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

imom
1 рел. имам (1 духовный наставник у мусульман; 2 духовное лицо, руководящее молением в мечети);
2 Имам (имя собств. мужское).