Oʻzbekcha (uz)

tahrirlash

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

tahrirlash

in-son

Aytilishi

tahrirlash

Etimologiyasi

tahrirlash

arabcha — odam

Maʼnoviy xususiyatlari

tahrirlash

Maʼnosi

tahrirlash

1 Odamzod, bashar. ◆ Inson — bu dunyoning azizu mukarram xilqati, mavjudopiar ichida sarvaridir. Gazetadan . ◆ ..aqllilik, manaviyat insonga xos eng muhim xususiyatlar boʻlib, ular insonning tarixiy mohiyatidan kelib chiqadi. Sirli olam .

2 Har bir yakka shaxs; odam. ◆ Basharti Musulmonqul chin inson boʻlsa, insondan vah-shiy tugʻilganini hech kim eshitgan chiqmas. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .

3 Kimsaga (odatda, salbiy munosabatli) murojaat shakli. ◆ Xoʻ, inson, bu nima nomaʼqulchilik, tshgsiz jonivorda nima qasdingiz bor?! Mushtum .

Inson emasman Fikrining chinligini, oʻzining haqligini qayd etish shakli. ◆ Uring, Oʻrmonjon aka! Soʻying!.. Voy, desam, inson emasman! A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ .

Sinonimlari

tahrirlash

Odam, shaxs

Antonimlari

tahrirlash

ИНСОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

tahrirlash

inson
человек; ◆ ~ bolalari люди, род людской; ◆ ~i komil совершенный человек, безупречный человек.