inson
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
tahrirlashin-son
Aytilishi
tahrirlashEtimologiyasi
tahrirlasharabcha — odam
Maʼnoviy xususiyatlari
tahrirlashMaʼnosi
tahrirlash1 Odamzod, bashar. ◆ Inson — bu dunyoning azizu mukarram xilqati, mavjudopiar ichida sarvaridir. Gazetadan . ◆ ..aqllilik, manaviyat insonga xos eng muhim xususiyatlar boʻlib, ular insonning tarixiy mohiyatidan kelib chiqadi. Sirli olam .
2 Har bir yakka shaxs; odam. ◆ Basharti Musulmonqul chin inson boʻlsa, insondan vah-shiy tugʻilganini hech kim eshitgan chiqmas. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .
3 Kimsaga (odatda, salbiy munosabatli) murojaat shakli. ◆ Xoʻ, inson, bu nima nomaʼqulchilik, tshgsiz jonivorda nima qasdingiz bor?! Mushtum .
Inson emasman Fikrining chinligini, oʻzining haqligini qayd etish shakli. ◆ Uring, Oʻrmonjon aka! Soʻying!.. Voy, desam, inson emasman! A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ .
Sinonimlari
tahrirlashAntonimlari
tahrirlashИНСОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.