Oʻzbekcha (uz)

tahrirlash

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

tahrirlash

i-rim

Aytilishi

tahrirlash

Etimologiyasi

tahrirlash

IRIM ’salbiy natijaning oldini olish maqsadi-da qilinadigan xatti-harakat’. Olibsotarlar i r i m u ch u n gadoyga sadaha berib oʻtadi. Bu ot qadimgi turkiy tildagi ’roʻyobga chiqishining oldini ol-’ maʼ-nosini anglatgan ïr- feʼlidan -(ï)m qoʻshimchasi bilan yasalgan (ЭСТЯ, I, 666); oʻzbek tilida ï unlilarining qattiqlik belgisi yoʻqolgan: ïr- + ïm = ïrïm > irim.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

tahrirlash

Maʼnosi

tahrirlash

etn. Biror maqsad, niyat bilan qilingan xurofiy tadbir (maye., toʻydan yaxshi niyat bilan biror narsa olib ketish; dard-baloni qaytarish, ziyon-zahmatdan, koʻz tegishdan saqlash uchun biror narsani boshdan oʻgirib tashlash va b.). ◆ Ona-bola dar-vozadan chiqayotganda esa, irimini qilib, qoʻlidagi oyna ustiga obdastadan suv yugur-tirib, Latofat bilan kelini koʻzdan gʻoyib boʻlguncha qarab qoldi. S. Karomatov, „Hij-ron“ . ◆ Eski irimlardan qutulib ketmagan baʼ-zi boʻltaklar.. xodaning ustiga isiriq bogʻ-lab qoʻyadilar. A. Qodiriy, „Obid ketmon“ .

Irim qilmoq Biron-bir falokat, ziyon-zahmatga yoʻliqmaslik yoki uning oldini olish chorasini qilmoq, qidirmoq; irim tarzida biror narsa qilmoq. ◆ Ikki kampir irim qilib, Malikaning dard tutayotgan-ligini hech kimga bildirmaslikka tirishib.. eshikni ham zanjirlab qoʻyishgan edi. Mirmuhsin, „Chiniqish“ . ◆ Oxiri u irim qilib, huj-rasining eshigini qulflamay, koʻchaga chiqdi. S. Ahmad, „Hukm“ . ◆ Xadicha xola burungiday uning.. peshonasidan oʻpdi, duo qildi, irim qilib, kuzatgani chiqmadi. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ .

Sinonimlari

tahrirlash

Antonimlari

tahrirlash

ИРИМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

tahrirlash

irim
этн. вера в приметы, суеверие; ◆ ~ uchun или ◆  ~ qildim для почина, на счастье; ◆ ~ qilmoq загадывать на счастье; совершать действие, требуемое приметами (напр. уносить с собой лепёшку с праздника обрезания); ◆ ~iga из приличия, ради приличия; как водится, как принято.