irimoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

i-ri-moq

Etimologiyasi

IRI- ’buzilib, tabiiy sifatini yoʻqot-’. Anchagi-na olma olib hoʻygan edim, baʼzilari i r i y b o sh-l a b d i. Bu feʼl qadimgi turkiy tildagi 'buzilib, tabiiy sifatini yoʻqotgan narsa’ maʼnosini anglatgan yir otidan —i qoʻshimchasi bilan yasalgan (ЭСТЯ, I, 374); keyinchalik soʻz boshlanishidagi y undoshi talaffuz qilinmay qoʻygan (КРС, 303): yir + i = yiri- > iri-.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Mikroorganizmlar taʼsiri-da buzilmoq, sasib-bijgʻib, yaroqsiz holga kelmoq; aynimoq, chirimoq. ◆ Goʻsht iribdi. m ◆ Jlam yeb irigan anorlarning suvi chiqib, pullarga oʻtib ketibdi. X. Toʻxtaboyev, „Sariq devni minib“ . ◆ Dehqonboy ota kattakon toʻrlama qovun tumshugʻidagi irigan yerini oʻyib tashlab, karj qilib soʻydi. Mirmuhsin, „Yuzida niqobi bor“ .

Antonimlari

ИРИМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

irimoq
1 гнить, разлагаться, распадаться; irigan qovun гнилая дыня; irib-chirib boruvchi tuzum разлагающийся режим;
2 гноиться.