ishqalamoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ish-qa-la-moq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Ikki narsani bir-biriga surkamoq. ◆ Gʻishtni gʻishtga ishkalab silliklamok■ shya -Birov ishdan kelsa, siz osh-dan kelasiz, — dedi Meli polvon jahli chi-Kib va qoʻllarini ishqalab, ketmon sopini ushladi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .

2 Qoʻl bilan qattiq bosib silamoq, ezmoq. Oyoqni ishkalamoq. n Moʻysafid sar-tarosh uning [Yoʻlchining] baquvvat.. boshini ishkalay boshladi. Oybek, Tanlangan asarlar. Uykuli koʻzlarini ishkalab Akbar chi-kar, toychoklarday irgʻishlab, sertuprok koʻchalardan chopqillashib ketardilar. J. Ab-dullaxonov, Xonadon.

Antonimlari

ИШҚАЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

ishqalamoq
тереть, потирать; натирать; вытирать, протирать; ◆ koʻzni ~ протирать глаза; ◆ ogʻrigan qoʻlni ~ потирать больную руку.