ishqamoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ish-qa-moq

Etimologiyasi

ISHQA- ’bir narsani boshqa bir narsaga kuch bi-lan surka—’. Bu kremni botinkamga yaxshilab i sh h a-d i m. Bu soʻz qadimgi turkiy tildagi ’surt-’ maʼno — sini anglatgan ïsh- feʼlidan (ЭСТЯ, I, 667) ’takror’ maʼnosini ifodalovchi -qa qoʻshimchasi bilan eski oʻzbek tilida hosil qilingan; keyinchalik a unlisi ä unlisiga almashgan, ï unlisining qattiqlik belgisi yoʻqolgan: ïsh- + qa > ïshqa- > ishqä-.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

ayn. ishqalamoq. ◆ Yormat se-vinganidan kaftini ishqab, kulib, tancha-dan bir kodam nariga choʻkka tushdi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .

Burnini yerga ishqamoq q. yer.

Antonimlari

ИШҚАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

ishqamoq
тереть, потирать; ◆ koʻzini ~ тереть глаза; ◆ 

• burnini yerga ~ тереть (кого-л.) носом о землю (во время драки).