isliqi

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

is-li-qi

Etimologiyasi

ISLIQI ’ifloslangan’. Uvada, i s l i h i toʻn, chilvir belbogʻning xumorisi tutgandir (Abdulla Qahhor). Bu sifat oʻzbek tilida isliq otining 'ifloslangan narsa’ maʼnosidan -i qoʻshimchasi bilan yasalgan: isliq + i = isliqi.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
1 Iflos holatli (koʻrinish-li); isqirt. ◆ -Qazisan, qartasan, axir asling-ga tortasan — dedi kampir omborni qulfla-yotib, — ..Uvada, isliqi toʻn, chilvir belbogʻ-ning xumorisi tutgandir! A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ . U[oʻgay ona

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

◆ ., murdashoʻylardan chiqqan isliqi kiyimlarni, bshshadim, qayer-dan topib keltirib, meni ularni kiyishga majbur qilardi. S. Ayniy, „Esdaliklar“ .

2 Shunday odamga nisbatli haqoratni bildiradi. ◆ -Boy oʻlgudek xasis, isliqi edi. Taom desak, tishingning kirini soʻr, der edi, — dedi bobo. A. Hasanov, „Yasharish“ .

Antonimlari

ИСЛИҚИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

isliqi
чумазый, запачканный, грязный; // неряха, грязнуля; ◆ ~ toʻn грязный халат.