ism

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ism

Etimologiyasi

\a. — nom, kishi oti

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Shaxsiy

nom. ◆ Ismingiz nima? Ism qoʻymoq. I sm ber-moq. sht Bu yoqimtoy bolaning ismi Qoʻziboy! H. Nazir, «Soʻnmas chaqmoqlar» .

Ismi bor-u jismi yoʻq Nomi bor-u oʻzi yoʻq, mavjud boʻlmagan narsa haqida ayti-ladigan ibora. Ismi om tlsh. esk. ayn. tur-dosh ot. Ismi xos tlsh. esk. ayn. atoqli ot.

Antonimlari

ИСМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Ot

ism (koʻplik ismlar)

Tillar

• Arabcha: إسم ('ism)
• Ozarbayjoncha: isim
• Portugalcha: nome
• Turkcha: ad

Ruscha _ru

ism
имя; название; ◆ ~ bermoq (или qoʻymoq) нарекать, давать имя; называть, давать название (чему-л.), наименовать; ◆ ~ingiz nima? как ваше имя?; как вас зовут?; ◆ ~i shariflari? вежл. (букв. ваше благородное имя?) как Вас величают?; как Ваше имя?; ◆ ~i nomaʼlum 1) аноним; 2) анонимный; ◆ ~i boru, jismi yoʻq погов. (букв. имя есть, а тела нет) номинальный; одна только слава и есть; одно только название.