ism

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ism

Etimologiyasi

\a. — nom, kishi oti

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Shaxsiy nom. ◆ Ismingiz nima? Ism qoʻymoq. Ism bermoq. sht Bu yoqimtoy bolaning ismi Qoʻziboy! H. Nazir, „Soʻnmas chaqmoqlar“ .

Ismi bor-u jismi yoʻq, Nomi bor-u oʻzi yoʻq, mavjud boʻlmagan narsa haqida aytiladigan ibora. Ismi om tlsh. esk. ayn. turdosh ot. Ismi xos tlsh. esk. ayn. atoqli ot.

Antonimlari

ИСМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Ot

ism (koʻplik ismlar)

Tillar

• Arabcha: إسم ('ism)
• Ozarbayjoncha: isim
• Portugalcha: nome
• Turkcha: ad

Ruscha _ru

ism
имя; название; ◆ ~ bermoq (или qoʻymoq) нарекать, давать имя; называть, давать название (чему-л.), наименовать; ◆ ~ingiz nima? как ваше имя?; как вас зовут?; ◆ ~i shariflari? вежл. (букв. ваше благородное имя?) как Вас величают?; как Ваше имя?; ◆ ~i nomaʼlum 1) аноним; 2) анонимный; ◆ ~i boru, jismi yoʻq погов. (букв. имя есть, а тела нет) номинальный; одна только слава и есть; одно только название.