istilo

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

is-ti-lo

Etimologiyasi

arab. – qoʻlga kiritish, egallab, bosib olish;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Qurol kuchi bilan oʻzga mamlakatni bosib olish, zabt etish. ◆ Ruslar istilosi. Ajnabiylar istilosi. ◆ Buxoro shahrining har yerida turli qurilishlar boshlanib ketdi. Ularning eng yirigi va hatto moʻgʻullar istilosidan keyingi eng ulkani Ulugʻbek madrasasi edi. Mirmuhsin, „Meʼmor.“

Antonimlari

ИСТИЛО. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

istilo
завоевание, захват, оккупация; покорение; ◆ ~ qilmoq захватывать, завоёвывать (территорию); покорять (страну); занимать, оккупировать.