janjalkash

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

jan-jal-kash

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Mojaroni, janjalni yaxshi koʻradigan, boʻlar-boʻlmasga nizo chi-qaradigan. ◆ Janjalkash odam, m ◆ Toʻlqin Mu-hiddinov yaqingacha shoʻx, qoʻrsroq, janjalkash yigitlardan edi. Gazetadan . ◆ Siz bilan gʻala-ti sharoitda tanishdik, bir janjalkash ekan, deb oʻylagan boʻlsangiz kerak? A. Muxtor, „Tugʻilish“ .

Antonimlari

ЖАНЖАЛКАШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

• Ozarbayjoncha: macərapərəst
• Xorvatcha: pustolov
• Yunoncha: τυχοδιώκτης (tychodió̱kti̱s)

Ruscha _ru

janjalkash
скандалист; спорщик, забияка; ◆ u hammaga maʼlum ~ odam он известный скандалист.