jarohat

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ja-ro-hat

Etimologiyasi

[ yapon – yara ]

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Shikastlangan, singan, chiqqan, yaralangan joy; yara-chaqa. ◆ Ogʻir jarohat. Yengil jarohat . ◆ Doktor nazoratida, kunlar oʻtgan sari jarohatdagi yalligʻlanish qaytib, oyogʻim yerdan yengil koʻchadigan boʻlib qoldi. N. Safarov, „Olovli izlar.“ ◆ Gʻulomjon soʻnggi zarbaning ogʻir jarohatidan uzoq vaqtlargacha tuzala olmay yurdi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t.o.“ ◆ Bir chol jarohatimga kigiz kuydirib bosdi va boldirimni latta bilan bogʻlab qoʻydi. A. Qahhor, „Oʻtmishdan ertaklar.“

2 koʻchma Katta zarar, ziyon-zahmat. ◆ Biz misli koʻrilmagan qisqa muddat ichida urushning ogʻir jarohatlarini tuzatib oldik. Gazetadan.

3 koʻchma Alam, iztirob. ◆ Bu voqea Elmurodning dilida ogʻir jarohat qoldirdi. P. Tursun, „Oʻqituvchi.“ ◆ Mezbon oʻzi bilmagan holda hazilga yoʻyib aytgan ikki ogʻiz soʻzi bilan Yigitalining yuragidagi jarohatga tegib ketganini sezmadi. D. Nuriy, „Osmon ustuni.“

Antonimlari

ЖАРОҲАТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

jarohat
1. рана; ранение; ◆ ogʻir ~ тяжёлая рана; тяжелое ранение;
2. рана; потеря ◆ xalq uchun katta ~ перен. большая потеря для народа.
3. перен. сердечная рана ◆ yurak ~i ;