jimir-jimir

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ji-mir--ji-mir

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Jilvali, oʻyno-qi, mavjli; yaltirab. ◆ Goʻyohisobsiz yulduzlar-ni oʻz ogʻushiga olgandek, jimir-jimir oqadi Qashqa. S. Nurov, „Durdona“ . ◆ Gavhar, koʻlning jimir-jimir toʻlqinlariga tikilib, bir lahza jim qoldi. P. Qodirov, „Uch ildiz“ . ◆ Egatlardan jimir-jimir taft koʻtari-ladi. S. Nurov, „Narvoy“ .

2 Miltillagan, jilva qilgan holda. ◆ Tim qorongʻilik ichida uzoqdan yulduzlar jimir-jimir koʻz qisar edi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .

Jimir-jimir qilmoq ayn. jimirlamoq.

Suv yuzi jimir-jimir qilar.. suvda oy aksi oʻynardi. J. Sharipov, Xorazm.

Antonimlari

ЖИМИР-ЖИМИР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

◆ jimir-jimir:
~ qilmoq рябить; мерцать; ◆ suv beti ~ qiladi поверхность воды покрыта рябью; ◆ osmonda yulduzlar ~ qilib turar edi на небе мерцали звёзды.