joʻr

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

joʻr

Etimologiyasi

JOʻR Asli 'mos', 'uygʻun' maʼnosini anglatadigan bu tojikcha sifat (ТжРС, 521) oʻzbek tilida joʻr boʻl- feʼli tarkibida katnashib, 'uygʻun holda qoʻshilib kuyla-' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, I, 293).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Toʻrgʻaylar oilasiga mansub say-roqi qush. ◆ -Bu joylar chiroshsh ekan, — dedi bola osmonda mushtdekkina boʻlib qotib tur-gan joʻrni endi koʻrib, — nega meni ilgari opkemadiz qishlogʻizga! S. Nurov, „Narvoy“ .

JUR II \f. — monand, muvofiq] Mos

tushgan, mos, ohangdosh, hamohang, uygʻun. ◆ Ularning ovozi juda bir-biriga joʻr. m ◆ Dehqonboy ham Kamoljon qoʻshigʻiga qoʻshilish-di, biroquning ovozi joʻr tushmadi. N. Safarov, „Olovli izlar“ . ◆ Dilga dil, tilga koʻngil albatta joʻr ovoz ekan. Gʻ. Gʻulom .

Joʻr boʻlmoq 1) bir-biriga mos ovoz bilan hamohang kuylamoq. ◆ Qizlar childirmaga joʻr boʻlib, Hamza Hakimzoda yozgan qoʻshiqni aytib kelishardi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ . ◆ Kuy Oyqiz yuragiga juda yoqib tushdi shekilli, ichida unga joʻr boʻldi. Sh. Rashidov, „Boʻron-dan kuchli; 2) qoʻshilmoq, joʻra, sherik boʻlmoq“ . ◆ Koʻzi koʻrga joʻr boʻlsang ham, dili koʻrga joʻr boʻlma. Maqol .

Antonimlari

ЖЎР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

joʻr I
степной жаворонок, певчий жаворонок.

joʻr II
аккомпанемент; ◆ ~ qilmoq 1) аккомпанировать, подпевать; 2) совмещать (одно с другим); 3) подлаживать, подстраивать, подгонять звук (строй) одного инструмента под другой; ◆ ~ boʻlmoq присоединяться; ◆ bizga ~ boʻling присоединяйтесь к нам; ◆ ashulani ~ boʻlib aytmoq петь песню дуэтом; подпевать, вторить.