jome

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

jo-me

Etimologiyasi

arab. – bir joyga yigʻuvchi, toʻplovchi;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Koʻpchilik boʻlib namoz oʻqiladigan maxsus joy. ◆ Jomega birga bordilar, jamoat bilan hayit namozini oʻqidilar. K. Yashin, „Hamza.“ ◆ Jome peshtoqi ostidagi marmar supa ustida ikki kishi gaplashib oʻtirardi. M. Osim, „Karvon yoʻllarida.“

Masjidi jome Shahar yoki maʼlum hududning juma namozi oʻqiladigan eng katta markaziy masjidi. ◆ Yoʻlchi "Poyakilik" orqali un bozoriga, "Masjidi jome" tomoniga oʻtdi. Oybek, „Tanlangan asarlar.“

Antonimlari

ЖОМЕ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

jome:
◆ masjidi ~ соборная мечеть.