jome

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

jo-me

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

\a. - bir joyga yigʻuvchi,

toʻplovchi] Koʻpchilik boʻlib namoz oʻqila-digan maxsus joy. ◆ Jomega birga bordilar, jamoat bilan hayit namozini oʻqidilar. K. Yashin, „Hamza“ . ◆ Jome peshtoqi ostidagi marmar supa ustida ikki kishi gaplashib oʻtirardi. M. Osim, „Karvon yoʻllarida“ .

Masjidi jome Shahar yoki maʼlum hudud-ning juma namozi oʻqiladigan eng katta markaziy masjidi. ◆ Yoʻlchi "Poyakilik" orqa-li un bozoriga, "Masjidi jome" tomoniga oʻtdi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .

Antonimlari

ЖОМЕ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

jome:
◆ masjidi ~ соборная мечеть.