jonlanish

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

jon-la-nish

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Jonlanmoqfl. har. n.

2 Harakatga, joʻshga kelish; koʻtarinki ruh. ◆ Mashshoqlar ashula boshlab yubordilar. Odamlar oʻrtasida shivir-shivir, jonlanish boshlandi. S. Zunnunova, „Gulxan“ . ◆ Jonlanish, gap, kulgi bir-biriga qoʻshilib, zal shov-shuv boʻlibketdi. P. Qodirov, „Uch iddiz“ .

3 Rivojlanish; olgʻa bosish. Ishdagi jon-lanish maoshga ham taʼsir qildi.

Antonimlari

ЖОНЛАНИШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.