kajava

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ka-ja-va

Etimologiyasi

f. *— uy hayvonlari us-tidagi soyabonli oʻtirgich

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Odatda ish hay-vonlariga ortib, yuk tashish uchun daraxt novdalari yoki qobigʻidan, shuningdek, maxsus yasalgan katta, keng chorqirra idish. ◆ Savat kajava. Teri kajava. n ◆ Kelayot-gan sarbozlarning biri bir qop arpa, biri bir kajava uzum, yana biri bir qop qovun.. koʻtarib kelardi. S. Ayniy, „Doxunda“ . ◆ \No-sir:\ Kajavaga yuklangan koʻzachalardagi suv ham tugabdi. Tuygʻun, „Yillar va kishilar“ .

2 Ot, xachir, fil, tuya kabi hayvonlar ustiga yoki yoniga oʻrnashtirilgan va odam olib yurish uchun moslangan oʻrindiq. ◆ Tuyaga ortil-gan kajava ichiga oʻtirib olib, kechasi bir oz mizgʻib olgan Zahro.. M. Osim, „Elchilar“ .

3 Mashina, mototsikl kabilarga tirka-ladigan moslama, aravacha; kolyaska. ◆ Ikrom-jon mototsikl kajavasiga oʻtirib oldi. Sh. Xolmirzayev, „Ogʻir tosh koʻchsa“ .

Kajava qorin Korni katta, katta qorin-li. ◆ Yurtimizda omi-eshon, shayxu mashoyix, kajava qorin, toʻnka moʻyin.. korchalonlari-miz juda koʻp. 3. Said, „Noumid shayton“ .

Antonimlari

КАЖАВА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

kajava
ящик кубической формы с ножками и ручками (для перевозки на верблюде преимущественно винограда, фруктов, а также и людей); ◆ 

• ~ qorin ирон. брюхан, брюхач, брюхастый; ◆ ~ qorinli с большим животом (о человеке).