karavot

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ka-ra-vot

Etimologiyasi

r. krovat < yun. krabbatos

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Toʻrt oyoqli, ustiga koʻrpa-toʻshak solib yoti-ladigan uy-roʻzgʻor anjomi. Sherbek hovli oʻrtasidagi yapasqi balxtut tagidagi kara-votga yechinmasdan chalqancha yotdi. S. Anorboyev, Oqsoy. ◆ Uning [Zeboning] karavoti gʻirch-gʻirchidan onaning uyqusi oʻchib ketdi. Shuhrat, „Shinelli yillar“ .

2 Ustida koʻpchilik boʻlib oʻtirish (baʼ-zan yotish) uchun maxsus ishlangan, yoz kun-lari \ovli, choyxona va sh. k. joylarga qoʻyi-ladigan maxsus qurilma; soʻri, kat. ◆ Nuri giloslar ostiga qoʻyilgan, panjaralari koʻk boʻyoq bilan sirlangan katta yogʻoch karavotga qalin koʻrpacha yoyib, yostiqqa yonboshlab oʻti-rar edi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .

Antonimlari

КАРАВОТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

karavot
1 нары на деревянных или металлических ножках с дощатым покрытием (для сидения на них четырёх-шести, иногда более человек; устанавливаются во дворах, в садах, чайханах; на них также спят в летнее время);
2 уст. = krovat.