kemirchak

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ke-mir-chak

Etimologiyasi

KEMIRCHAK 'suyakka oʻxshash, lekin egiluvchan toʻqima'. Tomdan yiqilganida burun kemirchagi sinib, hiyshiq bitib holgan ekan. Bu ot asli 'gʻaji—', 'kertib ye—' maʼnosini anglatuvchi kemir— feʼlining (ЭСТЯ, III, 19) 'takror' maʼnosini ifodalovchi —chi qoʻshimchasi bilan hosil qilingan shaklidan —k qoʻshimchasi bilan yasalgan, keyinchalik uchinchi boʻgʻindagi i unlisi ä unlisiga almashgan: (kemir— + chi = kemirchi) + k = kemirchik > kemirchäk. Bu soʻzni kemir- feʼlidan -chäk qoʻshimchasi bilan yasalgan deb qarash ham mavjud (ЭСТЯ, III, 20).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

anat. Odam va hayvon organizmidagi egiluvchan va qattiq birik-tiruvchi toʻqima; togʻay. Burun kemirchagi. n ◆ Bemorga yangi kemirchak qoʻyish.. oddiy operatsiya boʻlib qoldi. Gazetadan .

Antonimlari

КЕМИРЧАК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

kemirchak
анат. хрящ; // хрящевой; burun kemirchagi носовой хрящ; ◆ ~ toʻqima хрящевая ткань.