koʻprik

Oʻzbekcha (uz)

Etimologiyasi

KOʻPRIK 'oqar suv yoki jarlikning qirgoqlarini bir-biri bilan bogʻlovchi qurilma'. K oʻ p r i k yoʻh ekan, daryodan oʻtay deb hayihchini chahiribdi (Ibro-him Rahim). Bu ot qadimgi turkiy tilda ' shish-', 'koʻ-taril—' maʼnosini anglatuvchi köp- feʼlidan (ЭСТЯ, III, 52) —(ü)r qoʻshimchasi bilan yasalgan otga kichraytirish maʼnosini ifodalovchi — (ü)k qoʻshimchasini qoʻshib hosil qilingan, keyinchalik bu qoʻshimchaning maʼnosi soʻngan; ikkinchi boʻgʻindagi tor unli talaffuz qilinmay qoʻygan (Devon, I, 443; DS, 317), oʻzbek tilida ü unlisi i unli — siga almashgan, ö unlisining yumshoqlik belgisi yoʻqol— gan: (köp— + ür = köpür) + oʻk = köpüroʻk > köproʻk > köprik > koprik. Koʻpriklar dastlab oʻrtasiga tomon koʻtarila boradigan doʻng shaklida qurilgan.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

koʻprik
мост; ◆ tosh koʻprik каменный мост; ◆ osma koʻprik висячий мост; ◆ omonat koʻprik 1) ненадёжный мост; 2) временная переправа; ◆ koʻprikdan oʻtmoq пройти (проехать) через мост; ◆ koʻprik solmoq построить мост; ◆ koʻprik tagida toʻrtta qurt загадка под мостом четыре червя (вымя); ◆ 

• qil koʻprik волосяной мост (по религиозным воззрениям - мост тоньше волоса, по которому праведные мусульмане переходят в рай).