kulcha

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

kul-cha

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[f. — doirasimon yogʻli

non; kulcha] Tandirda yopilgan kichkina, du-maloq non. ◆ Eʼzozxon erini qoʻyarda-qoʻymay koʻrpachaga oʻtqazib, dasturxon yozdi va unga toʻrttagina kulcha bilan bir-ikki qisim qand-qurs tashladi. H. Gʻulom, „Mashʼal“ .

Kulcha boʻlmoq Kulchaga oʻxshab dumaloq boʻlib olmoq. ◆ Ilon kulcha boʻlib yotadi. a ◆ Sidiqjon shunday qattiq kuldiki, burchakda kulcha boʻlib yotgan mushuk shoshib oʻrnidan turdi. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ . Kulcha yuz Kulchaga oʻxshash dumaloq yuz. ◆ Xat-ni oʻqib, Abdurahmonovning kulcha yuziga qon yugurdi. M. Muhamedov, „Qahramon izidan“ .

Antonimlari

КУЛЧА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

kulcha
небольшая круглая лепёшка; ◆ sayrama ~ вид маленькой лепёшки для детей; ◆ teshik ~ баранка, сушка; ◆ toʻqoch ~ лепёшка для детей в форме деревянной ложки; ◆ ~ boʻlib yotmoq лежать клубочком (о животных); ◆ ilon ~ boʻlib yotibdi змея свернулась клубком; ◆ ~ sovun мыло кустарного производства в форме чечевицы; ◆ ~ yuzli bola круглолицый ребёнок; ◆ non pishguncha ~ kuyadi посл. см. ◆ kuymoq I; * ~miz pishdi наша маленькая лепёшка испеклась (т. е. младший сын женился до старшего или младшая дочь вышла замуж до старшей); ◆ kulganga ~ sogʻinma не выходи из рамок; держи себя в руках, держи себя прилично.