kulgili

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

kul-gi-li

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Kulgi qoʻzgʻatadigan, kul-diradigan; qiziq. ◆ Goʻyo zehni boyagidan ham oʻtkirlashib, tili biyronlashib ketganday, shoʻx, kulgili gaplar xayoliga oʻzidan-oʻzi qu-yilib kelardi. O. Yoqubov, „Mirzaterak“ .

2 Masxara yoki kalaka boʻladigan. ◆ Ular-ning [Elmurod bilan Gulsumning] usti-bosh-lari batamom ividi. Shunday kulgili bir holda guzarga kirib bormaslik uchun, qishloq chetidagi eski bir egasiz uyning ayvonida yomgʻirning toʻxtashini kutdilar. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .

Antonimlari

КУЛГИЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Sifat

kulgili

Ruscha _ru

kulgili
1 смешной, смехотворный; ◆ ~ voqea смешной случай, смехотворный случай; ◆ bu toʻgʻridan-toʻgʻri ~ bir narsa это просто смешно;
2 комический, юмористический; комичный; забавный; ◆ ~ hikoya юмористический рассказ.