kuloh

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ku-loh

Etimologiyasi

fors. – bosh kiyimi, kuloh;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Tepa tomoni ingichkalashib chiqqan qalpoq, bosh kiyimi (asosan, qalandar, darveshlar kiyadigan uchli qalpoq). ◆ Doʻkon ogzida boshiga kuloh kiygan.. qalandar hadeb aylanishib, isiriqdonini u yoqdan-bu yoqqa silkitaverdi. A. Muxtor, „Opa-singillar.“ ◆ Bosh ustiga, — dedi kulohiga oq salla oʻragan.. vazir taʼzim qilib. M. Osim, „Karvon yoʻllarida.“

Antonimlari

КУЛОҲ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

kuloh
конусообразная шапка дервиша; ◆ Bitsin endi eski turmush, ul ~u jandalar (Ћамза) Долой старую жизнь, все эти шапки и рубища дервишей.