kulu

Oʻzbekcha (uz)

Etimologiyasi

KULU: KULU QIL- 'hayvonning uch oyogʻini toʻ— pigʻidan birlanggirib bogʻla—'. Qassob sotib olgan hoʻ— yini k u l u h i l i b, "Jiguli"ning yukxonasiga joyladi. Bu soʻz asli qadimgi turkiy tildagi ' yiqitib bogʻla—' maʼnosini anglatgan kül- feʼliga -ü ish oti yasovchisini qoʻshib hosil qilingan (ЭСТЯ, III, 96), ke-yinchalik ü unlilarining yumshoqlik belgisi yoʻqolgan: kül— + oʻ = külü > kulu. Bu soʻz oʻzbek tilida mustaqil ishlatilmaydi, kulu qil— feʼli tarkibida qatnashadi.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.