laqab

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

la-qab

Etimologiyasi

a. لَقَب — ikkinchi nom; laqab; taxallus

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Biror xususiyatiga koʻra, kishi-ga hazil qilib yoki masxaralab berilgan qoʻshimcha nom; shuningdek, maʼlum maqsad-da oʻzgartirib olingan nom. Unga “Mitti”. ◆ laqabini qaysi hazilvon qoʻygan boʻlsayam, topib qoʻyibdi. H. Nazir, „Soʻnmas chaqmoq-lar“ . Qismda yosh jihatdan hammadan kichik, boʻyi hammadan past boʻlgani uchun “duvarak” ◆ deb laqab qoʻyilgan.. A. Qahhor, „Oltin yul-duz“ . Men amir odamlari qoʻlidan qochib, yi-girma besh yildan beri oʻz joyimni oʻzgarti-rib, ◆ “xatirchilik ” laqabi bilan yurmoqda edim.. S. Ayniy, „Qullar“ .

2 esk. ayn. taxallus. - ◆ Muhammad Aminxoʻ-jani endi xalq Muqimiy deb taniy boshla-di. Seni ham xalqqa bir laqab bilan tani-tishni istayman! Sening laqabing Mavla-viy boʻlsin!— dediustoz. S. Abdulla, „Mavlo-no Muqimiy“ .

3 xk. ayn. familiya.

4 Hayvonlarga qoʻyilgan nom. ◆ Chalma va Medunka laqabi boʻlgan ikkita gʻunajinning suti tekshirib borildi. N. Mavlonov, „Qo-ramolchilik“ .

Antonimlari

ЛАҚАБ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Ot

laqab (koʻplik laqablar)

Tillar

• Turkcha: lâkap

Ruscha _ru

laqab
1 прозвище, прозвание; ◆ ~ qoʻymoq прозывать, давать прозвище;
2 уст. псевдоним;
3 уст. фамилия.