loyigʻicha

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

lo-yi-gʻi-cha

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Loyiq bir holda, munosib suratda; tegishlicha, moʻljaldagiday, koʻn-gildagiday. ◆ Ogʻasi buyurgan ishni loyigʻicha ado qiluvchi bir farmonbardor yigit. A. Qodiriy, „Obid ketmon“ .

Antonimlari

ЛОЙИҒИЧА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

loyigʻicha
нареч.
как следует, как полагается.