makkor

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

mak-kor

Etimologiyasi

arab. – ayyor, hiylagar (odam);

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. Makr-hiylaga usta; ayyor, dogʻuli. ◆ Makkor odam. Makkor dushman. ◆ Makkor Homidning iblisona dasisasi bir oilani tamom ishdan chiqarayozgankim, bu toʻgʻrida ayniqsa sizga soʻzlash ortiqchadir. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar.“

2. Makr-hiylaga asoslangan, makrli. ◆ Dushmanning makkor va qoʻrqinchli niyatini oynaday ravshan koʻrsatgan xaritadan xoʻrsinib boshini koʻtardi. Oybek, „Quyosh qoraymas.“

Antonimlari

МАККОР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

makkor
хитрый; коварный; лукавый; // хитрец; интриган; обманщик; ◆ ~ odam лукавый, хитрый человек; ◆ ~ dushman коварный враг; ◆ ~ niyat коварный замысел.