malaka

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ma-la-ka

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[a. — qobiliyat, isteʼ-

dod; xususiyat, odat] Kasbni, ishni yaxshi oʻzlashtirish natijasida orttirilgan taj-riba, koʻnikmalar; mahorat. ◆ Malaka hosil qilish. Malaka oshirish. yash Qambar kelib, oʻzining malaka orttirgan xizmatini ba-jara boshlagach, Yoʻlchi qorongʻi supadagi taqir namat ustiga choʻzildi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Jangchilar zarur boʻlgan malakani orttirishi bilanoq betoʻxtov frontga yuboriladi, deb taxmin qilgan edi. A. Qahhor, „Oltin yulduz“ .

Antonimlari

МАЛАКА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Ot

malaka (koʻplik malakalar)

Ruscha _ru

malaka
1 навык; ◆ mehnat ~si трудовые навыки;
2 квалификация; ◆ ~ hosil qilmoq 1) приобретать навык; 2) приобретать квалификацию; ◆ ~ orttirmoq повышать квалификацию; ◆ ~ oshirish kursi курсы повышения квалификации.

Tagalcha (tl)

Ot

malaka