mamnun

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

mam-nun

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[a. — oʻta minnatdor

r; burchli] Koʻngli toʻlgan, qalnoan-gan, xursand, minnatdor. Qutidor har kuni Yusufbek hojining muxlislaridan birining uyida mehmon va hojining suhbatidan mam-nun edi. A. Qodiriy, Oʻtgan kunlar. ◆ Ergash mamnun jilmayib, Sottining yelkasiga qoʻli-ni tashladi. I. Rahim, „Chin muhabbat“ .

Antonimlari

МАМНУН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

mamnun
довольный, удовлетворённый; ◆ ~ boʻlmoq быть довольным, удовлетворённым (чем-л.); ◆ ~ qilmoq удовлетворять, делать довольным (кого-л. чем-л.).