mardud

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

mar-dud

Etimologiyasi

\a. jjjj-o — qaytariluvchi, rad etiluvchi; foyda; mahsul

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

esk. kt. Quvilgan, rad etilgan. ◆ Chiq oradan, keta qol, mardudi davron qashman. Hamza . ◆ Qoʻlidan ne-ne badkir-dorlar, junun tabiatli mardudlar oʻtmadi. S. Siyoyev, „Yorugʻlik“ .

Antonimlari

МАРДУД. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

mardud
книжн. прогнанный, отвергнутый; отверженный; проклятый.