mashshoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

mash-shoq

Etimologiyasi

\a. 3LLo — oʻqituvchi, ustoz; usta

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Xalq cholgʻu asboblarida musiqa asbo-bi chaluvchi sozanda. ◆ Barot polvon "dodxoh kelibdi, shekilli", deb samovar tomonga qara-gan edi, dutor, tanbur, gʻijjak, nay, doira koʻtarib kelayotgan mashshoqlarga koʻzi tush-di. M. Ismoiliy, „Fargʻonat“ . o.

Antonimlari

МАШШОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Sifat

mashshoq (qiyosiy daha mashshoq, eng yuqori en mashshoq)

Ruscha _ru

mashshoq
музыкант, играющий на народных инструментах; Mashshoqlar karnay va surnayga puflaydilar (Жўрабоев, «Мулла Бурхон мартабаси») Музыканты дуют в карнаи и сурнаи.