mergan

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

mer-gan

Etimologiyasi

moʻgʻ. mergen — oʻqotish boʻyicha gʻolib, oʻqni aniq otuvchi

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Oʻqni bexato uradigan, poylab turib otadigan. ◆ Koʻp otgan bilan mergan boʻlmas, koʻp aytgan bilan chechan boʻlmas. Maqol . ◆ Mergan ovda bilinar, soʻzchi — dovda. Maqol . ◆ shshDivizionda Sharipovni "Us-tasi farang moʻljalchi, mergan toʻpchi", de-yishardi. T. Rustamov, „Mangu jasorat“ .

2 Oʻqchi askar, jangchi. ◆ Merganlar oʻn besh daqiqa, orqasini uzmay miltiqqa oʻt berib turdilar. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .

Antonimlari

МЕРГАН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

mergan
1 стрелок; снайпер; ◆ mohir ~ искусный стрелок;
2 охотник; ◆ koʻp otgan bilan ~ boʻlmas, koʻp aytgan bilan chechan boʻlmas посл. стреляя много, охотником не стать, болтая много, красноречивым не стать.