mijgʻilamoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

mij-gʻi-la-moq

Etimologiyasi

MIJGʻILA- ’ koʻp marta miji-'. Qoʻlidagi hogʻoz-ni mijgʻilab savatga tashladi. Bu soʻz eski oʻzbek tilida mïjï— feʼlidan 'takror' maʼnosini ifodalovchi —gʻïla qoʻshimchasi bilan hosil qilingan (КРС, 545: mïjïgïla-); keyinchalik ikkinchi boʻgʻindagi tor unli talaffuz qilinmay qoʻygan, a unlisi ä unli — siga almashgan, ï unlisining qattiqlik belgisi yoʻqol-gan: mïjï— + gʻïla = mïjïgʻïla— > mijgʻilä—. Asli —gʻïla qoʻshimchasi -gʻï (—gʻu) va —la qoʻshimchalaridan tarkib topgan; bu yerda —gʻï qoʻshimchasi kuchaytirish maʼnosini, —la qoʻshimchasi esa 'takror' maʼnosini ifodalaydi.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Ezib mijigʻ qilib qoʻymoq, gʻijimlamoq. ◆ Xamirni 20 minut tindirib, soʻngra vodoprovod joʻmragi osti-da mijgʻilab-mijgʻilab yuvshshdi. K. Maxmudov, „Oʻzbek tansiq taomlari“ .

mijgʻimoq ayn. mijgʻilamoq. Boyadan beri sanligingni bilganimda, mijgʻib tash-lardim-ku! J. Abdullaxonov, Toʻfon. Butun vujudiga ogʻriq va olov yugurganini, dahshat-li bir nima butun ichini yulib-uzib mijgʻi-ganini sezdi. Oybek, Tanlangan asarlar.

Antonimlari

МИЖҒИЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

mijgʻilamoq
= mijigʻlamoq.