mirishkor

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

mi-rish-kor

Etimologiyasi

[a. + f. - ov boshligʻi, ovni boshqaruvchi]

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Oʻz ishining tajribali, mohir ustasi; tajribakor, omilkor. ◆ Mirishkor suvchi. Mirishkor bogʻbon. Mirishkor dehqon. n ◆ Sulton boʻzchi.. oʻz hunarining mirishkori hisoblanar.. edi. A. Muxtor, „Opa-singillar“ .

2 s. t. Saranjom-sarishta. ◆ Mirishkor xotin.

3 Mirishkor - mehnatkash. ◆ mirishkor insonlar

Antonimlari

МИРИШКОР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

mirishkor
знающий, опытный; умелый;◆ oʻz hunarining ~i знаток своего дела, опытный мастер.