moh

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

moh

Etimologiyasi

\f. s.L>, — oy

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

poet. ayn. oy.

[Guli:] Oh.. Quyoshdin nur olib kulgan kabi moh, Kulardim soʻnggi bor, u kelsa men ham. Uygʻun va I. Sulton, Alisher Navoiy. ◆ Koʻkda moh asta kezar. E. Vohidov .

Mohi tobon (yoki munavvar, anvar) Ravshan nur sochuvchi oy (goʻzallarning sifa-ti). ◆ Sabo, arzimni yetkur, mohi tobon bir kelib ketsun. Hamza . ◆ Har birlari bir mohi munavvar qizlar. Habibiy . ◆ Olib borsak, koʻrar ul mohi anvar. "Murodxon" .

Antonimlari

МОҲ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

moh
поэт. луна, месяц; ◆ ~i tobon сияющая луна (эпитет красавицы).