mojaro

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

mo-ja-ro

Etimologiyasi

arab. – oʻrtada boʻlgan narsa, ayni shu sababli;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Hodisa, voqea (asosan, salbiy voqea-hodisa haqida). ◆ Dahshatli mojarolar. ◆ Zaynabning jinni boʻlib.. ogʻasi tomonidan ushlanib, kishanga solingan mojarosi eshitildi. A. Qodiriy, „Utgan kunlar.“ ◆ Maktablar boʻldi vayron, Imoratlar xaroba. Bu ofat mojaroga Koʻhna falak hamhayron. M. Shayxzoda.

2 Kishining boshidagi, boshidan kechgan tashvish, sarguzashtlar. ◆ Abdurasul oʻz boshidan kechgan mojarolarni soʻzlashga kirishdi. P. Tursun, „Oʻqituvchi.“ ◆ Bir vaqtlar ishq mojarolarini yolgʻiz ertaklardan tinglagan Gulnor endi oʻzi ishqning olov koʻylagida yashar edi. Oybek, „Tanlangan asarlar.“

3 Janjal, tortishuv, gʻalva. ◆ Sharofat.. Sidiqjonning gʻashiga tegmoqchi, shu yerda biron mojaro boshlab, dod solmoqchi edi. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari.“ ◆ Yoʻlda xotini bilan tongda boʻlgan mojaroni eslab, koʻngli battar xijil tortdi. Q. Kenja, „Notanish gul.“

Antonimlari

МОЖАРО. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

mojaro

Tillar

• Ozarbayjoncha: macəra
• Turkcha: macera
• Xorvatcha: avantura
• Yunoncha: περιπέτεια (peripéteia)

Ruscha _ru

mojaro
1 происшествие, событие; ◆ dahshatli ~lar ужасные события;
2 инцидент; ◆ chegarada yuz bergan ~ пограничный инцидент; ◆ ~ tamom boʻldi инцидент исчерпан;
3 приключение; интрига; авантюра; ◆ ishqiy ~ любовное приключение;
4 разг. ссора, скандал; ◆ ~ qilib oʻtirma! не скандаль!