Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

mo-yil

Aytilishi

Etimologiyasi

arab. – bir tomonga egilgan, engashgan; qiya, nishab;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Mayli, koʻngli bor, koʻngil qoʻygan. ◆ Ilmga moyil odam. ◆ Qoʻshnisi qishloqdagi bir dehqonning Nurjamol ismli qizini yaxshi koʻrarkan. Qiz ham unga moyil ekan. M. Xayrullayev, „Koʻngil.“ ◆ Ammo yoshlar odam zotin ayirmas. Koʻngil moyil boʻlsa — shuning oʻzi bas! M. Ikrom, „Koʻngil guli.“

2 Yaqinlashib boruvchi, yaqin. ◆ Olti-yetti yoshlar chamasi doʻndiqqina, oqqa moyil yuzchasi isiqqina bu jajji qiz.. qoʻgʻirchoqqa oʻxshar edi. M. Ismoiliy, „Fargʻona tong otguncha“ . ◆ Berdiyorning boʻyi ham novcha, oʻzi sariqqa moyil. Sh. Xolmirzayev, „Ogʻir tosh koʻchsa.“ ◆ Raʼno tabassumga moyil jodu koʻzlari bilan Anvarga ohista bosh koʻtarib qaradi. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon.“ ◆ Yer bagʻirlab turgan imoratlar koʻngilda gʻashlikka moyil bir his uygʻotadi. E. Usmonov, „Yolqin.“

3 Biror narsa taʼsiriga beriluvchan, yaqin. ◆ Boʻrijarning shahar chekkalaridagi sohillari eroziyaga moyil boʻlib turibdi. Gazetadan. ◆ Bilimsiz kishilarning koʻngli xurofotga moyil boʻladi. Gazetadan.

Moyil qilmoq (yoki etmoq) Maylini qozonmoq, moyillik uygʻotmoq. ◆ Ertangi kun ishqi etmasa moyil, Hayotning lazzati kelurmi esga. G. Joʻrayeva.

Sinonimlari

Antonimlari

МОЙИЛ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

moyil
склонный, имеющий склонность (к чему-л.); ◆ ilmiy mashgʻulotlarga ~ odam человек, склонный к научным занятиям; ◆ ~ boʻlmoq быть склонным, иметь склонность (к чему-л.); ◆ ~ qilmoq склонять, располагать (к чему-л.); ◆ u mening fikrimga ~ он склоняется к моему мнению, он склонен поддержать моё мнение; ◆ kasalliklarga ~ болезненный, склонный к заболеваниям, часто болеющий; ◆ tabassumga ~ улыбчивый, склонный часто улыбаться.

moyil