muhib

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

mu-hib

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[a. — sevuvchi, doʻst tutuv-

chi; muxlis; xushtor] esk. kt. 1 Sevuvchi, yaxshi koʻruvchi, ishqivoz. ◆ Kitob muhibi. Sheʼr mu-hibi. m ◆ Moʻmin kofir adabiyot muhiblarini hangu mang qilib qoʻydi. "Mushtum" .

2 ayn. doʻst. ◆ Ey muhiblar, yurgan ekandur farogʻatda demang, Sogʻinib sizlarni tun-kun, uyqu yoʻq bedorman. Muqimiy .

Antonimlari

МУҲИБ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.