muhojir

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

mu-ho-jir

Etimologiyasi

arab. – hijrat qilgan, boshqa joyga koʻchib ketgan;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. Oʻzi fuqaro boʻlib turgan yoki doimiy yashayotgan mamlakatini tashlab, boshqa davlatga doimiy yashash uchun joʻnab ketuvchi kishi. ◆ Siyosiy muhojir. ◆ Ahmad Husayn shahar sirtida muhojirlar.. orasida tinchlik haqida muhim, jiddiy tortishuvlar bilan bahsni bitirgandan soʻng, horgʻin, oʻychan qaytar edi. Oybek, „Nur qidirib.“

Antonimlari

МУҲОЖИР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

muhojir
эмигрант; // эмигрантский; ◆ ~lar matbuoti эмигрантская пресса;◆ ~ boʻlmoq эмигрировать.